Սա տեսակի հարց է

Հիշում ե՞ք, որ նոյեմբերի ՄԵԾ ԴԱՎԱՃԱՆՈՒԹՅԱՆ օրը մեր հայրենասեր ընկերների վրա քրգործեր հարուցվեցին՝ կառավարության շենքում Եռագույնը ծածանելու համար:

Հիշում ե՞ք, որ էդ տղերքը միայն էդ ու նմանատիպ պատճառներով կալանավորվեցին, զրկվեցին ազատությունից. Մանթաշյան Նարեկը, օրինակ, մի քանի ամիս անազատության մեջ գտնվեց՝ Եռագույնը ծածանելու համար, Վարդանյան Գերասիմը՝ նմանատիպ պատճառով գտնվեց անազատության մեջ, ու էլի՝ շատ կարգին տղերք։

Տղերք, ովքեր մասնակցեցին պատերազմին, տեսան պատերազմի ողջ դժոխքն իրենց աչքերով, գնացին մտան մահվան երախն ու դուրս եկան՝ իրենց երկրում զրկվեցին ազատությունից՝ կառավարության կամ նմանատիպ դավաճանական այլ որջերին, իբր, վնաս տալու համար։
Հիմա էդ որջերում ծվարածները, պատերազմին չմասնակցածները, դասալիքները, բանակում չծառայածները, հաստ, 100-անոց դյուբելներով ցանց են սարքում կառավարության շենքի պատերը, հատուկ պահպանվող տարածքի նկատմամբ կատարում են վանդալիզմ...

Ասենք, մարդիկ չարչարվել, քար են տաշել, քարը քարի վրա են դրել, կերտել են պատմություն, ու էսօր, էդ պատմությունը սրանք դարձրել են պոլի շոր։ Նոր տարվա փայլն ու լույսը մի ողջ բարոյական ու բովանդակային արժեհամակարգից վեր դասողների էս քայլերը պետք ա ուղիղ ցուցիչ լինեն, որ սրանք նույն հեշտությամբ, նույն ցինիկությամբ, առանց ափսոսանքի կարող էին Քարվաճառ ծախել, Ղազանչեցոցի քաղաքը չհամարել հայկական... Սա տեսակի հարց է: ՏԵՍԱԿԻ։

Գագիկ Ասատրյան

Մեկնաբանություններ